Wat is het verschil tussen een ECD en EPD?
Zowel het elektronisch cliëntendossier (ECD) als het elektronisch patiëntendossier (EPD) zijn belangrijke instrumenten in de zorgsector. Hoewel de termen vaak door elkaar worden gehaald, zijn er wel degelijk verschillen. Zo dienen beide systemen diverse doelen en worden ze in diverse contexten gebruikt. Maar wat is het verschil tussen een ECD en EPD?
Wat is een EPD?
Voor we het verschil tussen een ECD en EPD toelichten, is het eerst goed om te weten wat nu precies vergeleken wordt met elkaar. Een elektronisch patiëntendossier is een digitaal dossier waarin zorgprofessionals medische informatie van patiënten in op kunnen slaan. In de regel wordt een EPD gebruikt door artsen, verpleegkundigen en specialisten. Het bevat uitgebreide medische gegevens, waaronder:
- Diagnoses en behandelingen: informatie over ziekten, aandoeningen en de behandelplannen;
- Medicatie: gedetailleerde lijsten van voorgeschreven medicijnen;
- Testresultaten: uitslagen van laboratoriumtests en andere onderzoeken;
- Specialistische rapporten: verslagen van specialisten en consulten.
Wat is een ECD?
Van een elektronisch cliëntendossier wordt met name gebruikgemaakt in de langdurige zorg. Denk aan thuiszorg, gehandicapten zorg en ouderenzorg. Daarnaast is het, in tegenstelling tot een EPD, gericht op bredere aspecten van zorg en welzijn. In dit dossiertype zijn gegevens terug te vinden als:
- Zorgplannen: overzicht van de zorg- en ondersteuningsbehoeften van de cliënt;
- Dagelijkse zorgregistratie: gedetailleerde notities over de dagelijkse zorg en activiteiten;
- Communicatie met familie: informatie over afspraken en communicatie met familieleden of mantelzorgers;
- Sociale en emotionele welzijn: gegevens over de sociale interacties en het emotionele welzijn van de cliënt.
De belangrijkste verschillen
1. Doelgroep en gebruikers
- EPD: een elektronisch patiëntendossier wordt met name gebruikt door medische professionals in ziekenhuizen en klinieken.
- ECD: voor hulpverleners in de langdurige zorg, zoals verpleegkundigen en verzorgenden in verpleeghuizen, medewerkers in de thuiszorg en sociaal werkers, is een elektronisch cliëntendossier het meest van toepassing.
2. Inhoud van de dossiers
- EPD: een EPD bevat onder meer medische informatie, zoals diagnoses, behandelplannen, medicatie en testresultaten.
- ECD: in een ECD worden minder specifieke medische gegevens genoteerd. In de dossiers staat vooral bredere zorginformatie, zoals zorgplannen, dagelijkse zorgregistraties, sociale en emotionele welzijnsnotities en communicatie met familie.
3. Toepassingsgebied
- EPD: wanneer er sprake is van acute zorg en gespecialiseerde medische behandelingen, ligt het gebruik van een EPD voor de hand.
- ECD: een ECD daarentegen is meer gericht op ondersteuning buiten ziekenhuizen, zoals thuiszorg en verpleeghuizen.
3. Privacy en toegang
- EPD: wanneer er sprake is van acute zorg en gespecialiseerde medische behandelingen, ligt het gebruik van een EPD voor de hand.
- ECD: een ECD daarentegen is meer gericht op ondersteuning buiten ziekenhuizen, zoals thuiszorg en verpleeghuizen.
Samenwerking tussen een ECD en EPD
Kortom, een ECD en EPD zijn echt twee verschillende instrumenten, ook al worden ze vaak voor hetzelfde systeem aangezien. Toch wil dat niet zeggen dat deze twee niet hand in hand met elkaar kunnen gaan. In de praktijk zien we steeds meer initiatieven om ECD’s en EPD’s beter met elkaar te integreren. Dit komt voort uit de behoefte dat zowel de medische als de dagelijkse zorginformatie beschikbaar is voor zorgverleners. Door de integratie van beide systemen kunnen verschillende medewerkers in de zorg efficiënter samenwerken en een betere continuïteit van zorg bieden.
Een geïntegreerd systeem zorgt ervoor dat relevante medische informatie, zoals medicatievoorschriften en testresultaten, gemakkelijk toegankelijk is voor thuiszorgmedewerkers en dat belangrijke zorginformatie, zoals veranderingen in het dagelijks welzijn van de cliënt, snel kan worden doorgegeven aan medische professionals. Dit bevordert niet alleen de kwaliteit van zorg, maar draagt ook bij aan een meer gepersonaliseerde benadering van de zorgbehoeften van cliënten.